라틴어 문장 검색

Aureolis futui cum possit Galla duobus Et plus quam futui, si totidem addideris:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, IV1)
Aureolos a te cur accipit, Aeschyle, denos?
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, IV2)
Transierant binae forsan trinaeve Kalendae, Aureolos ultro quattuor ipsa peti=t. Non dedimus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXV7)
Addat cum mihi Caecubum minister Idaeo resolutior cinaedo, Quo nec filia cultior nec uxor Nec mater tua nec soror recumbit, Vis spectem potius tuas lucernas Aut citrum vetus Indicosque dentes?
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCVIII1)
Lydia tam laxa est, equitis quam culus aheni, Quam celer arguto qui sonat aere trochus, Quam rota transmisso totiens inpacta petauro, Quam vetus a crassa calceus udus aqua, Quam quae rara vagos expectant retia turdos, Quam Pompeiano vela negata noto, Quam quae de pthisico lapsa est armilla cinaedo, Culcita Leuconico quam viduata suo, Quam veteres bracae Brittonis pauperis, et quam Turpe Ravennatis guttur onocrotali.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXI1)
At mea me libram foliati poscat amica, Aut virides gemmas sardonychasve pares, Nec nisi prima velit de Tusco Serica vico, Aut centum aureolos sic velut aera roget.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXVII4)
Emisti, Labiene, tres cinaedos:
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XVI2)
Libras quattuor aut duas amico Algentemque togam brevemque laenam, Interdum aureolos manu crepantis, Possint ducere qui duas Kalendas, Quod nemo, nisi tu, Labulle, donas, Non es, crede mihi, bonus.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXVI1)
Quando enim me in hunc locum deduxit oratio, docebo meliora me didicisse de colendis diis inmortalibus iure pontificio et more maiorum capedunculis his, quas Numa nobis reliquit, de quibus in illa aureola oratiuncula dicit Laelius, quam rationibus Stoicorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 43:1)
est enim non magnus verum aureolus et ut Tuberoni Panaetius praecipit ad verbum ediscendus libellus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 182:9)
| Volebamus miseri exclamare, sed nec in auxilio erat quisquam, et hinc Psyche acu comatoria cupienti mihi invocare Quiritum fidem malas pungebat, illinc puella penicillo, quod et ipsum satureo tinxerat, Ascylton opprimebat . . . . Ultimo cinaedus supervenit myrtea subornatus gausapa cinguloque succinctus . . . . Modo extortis nos clunibus cecidit, modo basiis olidissimis inquinavit, donec Quartilla balaenaceam tenens virgam alteque succincta iussit infelicibus dari missionem . . . . Uterque nostrum religiosissimis iuravit verbis inter duos periturum esse tam horribile secretum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 21:1)
Nec melior Scintilla, quae de cervice sua capsellam detraxit aureolam, quam Felicionem appellabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:12)
Quisnam cinaedus ille in conspectum meum Audet venire?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Demetrius rex et Menander poeta: Quomodo saepe fallatur hominum iudicium.8)
Magni Pompei miles vasti corporis Fracte loquendo et ambulando molliter Famam cinaedi traxerat certissimam.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Pompeius Magnus et eius miles: Quam difficile sit hominem nosse.1)
cui sordida monstra praetulit et liquidam temeravit crimine vocem, haud aliter quam, si rastris quis temptet eburnis caenosum versare solum, limoque madentes excolere aureolis si forte ligonibus ulvas, splendorem dentis nitidi scrobis inquinat atra, et pretiosa acies squalenti sordet in arvo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권190)

SEARCH

MENU NAVIGATION